Żyła udowa
Żyła udowa (łac. vena femoralis) - wielki pień żylny, będący przedłużeniem żyły podkolanowej. Towarzyszy tętnicy udowej.
Przebieg Edytuj
Początek żyły udowej leży w rozworze ścięgnistym mięśni przywodzicieli uda, gdzie układa się ku tyłowi i bocznie od towarzyszącej tętnicy, stopniowo przesuwa się przyśrodkowo i w swym odcinku końcowym przylega już zdecydowanie do przyśrodkowego obwodu tętnicy. Koniec na poziomie więzadła pachwinowego w rozstępie naczyń. Tutaj zmienia nazwę na żyła biodrowa zewnętrzna.
Dopływy Edytuj
- Żyła nabrzuszna powierzchowna (vena epigastrica superficialis).
- Żyła okalająca biodro powierzchowna (vena circumflexa iliaca superficialis).
- Żyły piersiowo-nabrzuszne (venae thoracoepigastricae).
- Żyły sromowe zewnętrzne (venae pudendae externae).
- Żyła odpiszczelowa (vena saphena magna).
- Żyła głęboka uda (vena profunda femoris).
Średnica Edytuj
Średnica żyły jest nieco większa niż tętnicy udowej i w pobliżu swego końca mierzy 9–10 mm.
Odmiany Edytuj
Żyła udowa może być podwójna i zdwojenie to może obejmować dolne 2/3 uda. W tych przypadkach obie żyły udowe leżą po dwóch stronach tętnicy i łączą się krótkimi zespoleniami.
Zespolenia Edytuj
Żyła zespala się głównie z:
- żyłami miednicy (żyła biodrowa wewnętrzna) za pośrednictwem żyły przyśrodkowej okalającej udo, która łączy się z żyłą zasłonową i żyłami pośladkowymi dolnymi,
- żyłą podkolanową przez żyły przeszywające.
Zespolenia te mają duże znaczenie w obrzękach kończyny dolnej, ponieważ stanowią ważne drogi poboczne.
Bibliografia Edytuj
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka – Tom III. Warszawa: PZWL, 2009.
