Gmach Główny Politechniki Warszawskiej
Gmach Główny Politechniki Warszawskiej – zabytkowy budynek Politechniki Warszawskiej znajdujący się przy placu Politechniki 1 w Warszawie.
![]() | |
![]() Gmach Główny od frontu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Warszawa |
Adres |
pl. Politechniki 1 |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Kondygnacje |
3 |
Rozpoczęcie budowy |
1899 |
Ukończenie budowy |
1901 |
Zniszczono |
1944 |
Odbudowano |
1945–1948 |
Pierwszy właściciel |
Варшавский политехнический институт императора Николая II |
Kolejni właściciele |
Państwowa Wyższa Szkoła Techniczna |
Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() |
Opis Edytuj
Gmach powstał na zadrzewionym skwerze, na którym m.in. w 1896 odbyła się wystawa higieniczna[1]. Budowa gmachu zaprojektowanego dla Instytutu Politechnicznego im. Cara Mikołaja II przez Stefana Szyllera rozpoczęła się w lipcu 1899 roku i trwała 2 lata.
Gmach jest typowym przykładem architektury odwołującej się do stylistyki włoskiego renesansu i baroku. Jego reprezentacyjny charakter podkreśla monumentalna, dwukondygnacyjna fasada o zaokrąglonych narożnikach. Gmach został zaprojektowany według klasycznych reguł przyjmowanych przez ówczesne uczelnie w Europie. Masywne mury nośne budynku stanowiły nie tylko konstrukcję podpierającą stropy i dach, ale kryły w sobie sieć kanałów dawnego systemu ogrzewania ciepłym powietrzem doprowadzanym z kotłowni zewnętrznej. Solidna konstrukcja przetrwała pożary i zniszczenia od pocisków z czasu powstania warszawskiego.
Projektując elewacje Gmachu Głównego, Stefan Szyller najwięcej starań poświęcił ukształtowaniu fasady o wspaniałej ekspozycji od strony placu. Według zasady architecture parlante XIX-wieczne dekoracje budynków stylu wysokiego: rzeźby i płaskorzeźby, malarstwo, freski i sgraffito - przedstawienia alegoryczne i symboliczne, podkreślały, przede wszystkim jednak uwznioślały, przeznaczenie, funkcje i charakter gmachów publicznych.
W 2005, dla upamiętnienia nadania doktoratu honoris causa Politechniki (1926), w gmachu odsłonięto pomnik Marii Skłodowskiej-Curie zaprojektowany przez Maksymiliana Biskupskiego[2].
Galeria Edytuj
-
Fasada (około 1920)
-
Fasada (1945)
-
Widok od południa
-
Rzeźba Apoteoza wiedzy wieńcząca fasadę (2020)
-
Widok na dziedziniec gmachu
-
Przeszklenie dziedzińca (2011)
Przypisy Edytuj
- ↑ Stanisław Gieysztor: Moja Warszawa. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2010, s. 1541. ISBN 978-83-62189-01-4.
- ↑ Pomnik Marii Skłodowskiej-Curie odsłonięty. [w:] Polska Agencja Prasowa [on-line]. naukawpolsce.pap.pl, 8 października 2005. [dostęp 2019-08-04].
Bibliografia Edytuj
- Anna Wagner: Architektura Politechniki Warszawskiej. ISBN 83-7207-220-5. 2001.