Węglowiec

Węglowiec (ang. collier) – rodzaj statku przystosowanego do przewozu ładunków masowych luzem, szczególnie do przewozu węgla. Charakterystyczne dla tego typu jednostek były duże luki ładunkowe.

Był to typ statków, które do wybuchu II wojny światowej najczęściej zawijały do portu w Gdyni. Najbardziej znanymi polskimi węglowcami były „Francuzy” towarzystwa Żegluga Polska (Katowice, Kraków, Toruń, Poznań i Wilno)^[1] i „Robury” towarzystwa Polskarob^[2].

Węglowcami (lub bunkrowcami) nazywano też jednostki pomocnicze flot wojennych, które na przełomie XIX i XX wieku zaopatrywały okręty w wodę i węgiel niezbędny do opalania kotłów.

Zobacz też Edytuj

rudowęglowiec

Przypisy Edytuj

↑ Piwowoński 1989 ↓, s. 17–21.
↑ Piwowoński 1989 ↓, s. 35–41.

Bibliografia Edytuj

Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.
Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.

[CITEREFPiwowoński198917–21-1] Piwowoński 1989 ↓, s. 17–21.

[CITEREFPiwowoński198935–41-2] Piwowoński 1989 ↓, s. 35–41.

[1]

[2]